براساس گزارش ساينس الرت، نتايج اين تحقيق نشان مي‌دهد طول عمر افراد از سال 1990 بيش از 6 سال افزايش پيدا كرده‌است. براساس اطلاعاتي كه به تازگي از گزارش شدت بيماري‌هاي جهاني منتشر شده، متوسط طول عمر جهاني براي زنان و مردان به 71.5 رسيده‌است،يعني 6.2 سال بيشتر از آنچه در سال 1990 برآورد شده‌بود.
اصلي‌ترين عامل افزايش طول عمر بشر پيشرفت در مبارزه با بيماري‌هايي مانند ايدز و مالاريا در طول دهه‌هاي گذشته‌است، همچنين پيشرفت در مديريت اختلالات مسري، اختلالات وابسته به مادران و نوزادان و مشكلات تغذيه در افزايش طول عمر بشر بي‌تاثير نبوده‌است.
اما اگرچه انسان‌ها نسبت به چند دهه پيش طولاني‌تر زندگي مي‌كنند، اما اين سال‌هاي افزوده شده لزوما سالهايي شاد و قابل تحمل نيستند. طول عمر سالم كه در آن تاثير بيماري‌هاي غيرمرگبار از قبيل معلوليت و ناتواني نيز در نظر گرفته مي‌شود،در همين دوره زماني تنها 5.4 سال افزايش يافته‌است.
به بياني ديگر، انسان‌ها نسبت به گذشته طولاني‌تر زندگي مي‌كنند، اما به صورت متوسط بخش بزرگتري از زندگي خود را در سختي و دشواري‌هاي ناشي از ابتلا به بيماري و كهنسالي سپري مي‌كنند. زندگي طولاني‌تر به معني سالخوردگي طولاني‌تر است و حقيقت اينجاست كه دوران پيري دشواري‌هاي بيشتري نسبت به جواني براي انسان به دنبال دارد.
افزايش طول عمر انسان‌ها در كشورها مختلف برابر نيستند و برخي از كشورها روندي معكوس را در اين زمينه طي كرده‌اند، براي مثال آفريقاي جنوبي، پاراگوئه، بلاروس، لسوتو و سوازيلند نسبت به سال 1990 از طول عمري كمتر برخوردارند و در مقابل ساكنان كشور اتيوپي از افزايش طول عمر سالمي برابر 13.5 سال برخوردار است.
در اين گزارش كشورهايي با بالاترين متوسط طول عمر كشورهاي ژاپن، سنگاپور، آندورا، ايسلند، قبرس، فرانسه، ايتاليا، كره جنوبي و كانادا اعلام شده‌اند و كشورهاي لسوتو، سوازيلند، جمهوري آفريقاي مركزي، گينه بيسائو، زيمبابوه، موزامبيك، افغانستان، چاد، سودان جنوبي و زامبيا از كمترين متوسط طول عمر برخوردارند.
نظر شما